All Saints‘ Day (also known as All Hallows, Solemnity of All Saints or The Feast of All Saints)^[3] is a solemnity celebrated on 1 November by parts of Western Christianity, and on the first Sunday after Pentecost in Eastern Christianity, in honour of all the saints, known and unknown. All Saints‘ Day is the second day of Hallowmas,^[4] and begins at sunrise on the first day of November and finishes at sundown. It is the day before All Souls‘ Day.

In Western Christian theology, the day commemorates all those who have attained the beatific vision in Heaven. It is a national holiday in many historically Catholic countries. In the Catholic Church and many Anglican churches, the next day specifically commemorates the departed faithful who have not yet been purified and reached heaven. Christians who celebrate All Saints‘ Day and All Souls‘ Day do so in the fundamental belief that there is a prayerful spiritual bond between those in heaven (the „Church triumphant„), and the living (the „Church militant„). Other Christian traditions define, remember and respond to the saints in different ways; for example, in the Methodist Church, the word „saints“ refers to all Christians and therefore, on All Saints‘ Day, the Church Universal, as well as the deceased members of a local congregation, are honored and remembered.

http://en.wikipedia.org/wiki/All_Saints%27_DayUroczystość Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej. Pierwotnie święto to obchodzono 13 maja.

W IV wieku rozpowszechniła się tradycja przenoszenia całych relikwii świętych lub ich części, na inne miejsca. W ten sposób chciano podkreślić, że święci są własnością całego Kościoła. Kiedy w 610 papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon, kazał złożyć tam liczne relikwie i poświęcił tę budowlę na kościół pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym męczennikom, w dniu 13 maja.

Papież Grzegorz III w 731 przeniósł tę uroczystość z 13 maja na dzień 1 listopada. Powodem były prawdopodobnie trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę. W 837 Grzegorz IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego. Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono to święto na cały Kościół.

Jednym z najdawniejszych, zachowanych kazań spisanych w języku polskim jest kazanie na Dzień Wszystkich Świętych (In Die Omnium Sanctorum). Kazanie to znajduje się w rękopisie Biblioteki Kapitulnej w Pradze i pochodzi z połowy XV wieku^[1].

Następnego dnia po Wszystkich Świętych w Dzień Zaduszny (2 listopada) obchodzony jest dzień wspominania zmarłych (w Polsce zwany Zaduszkami). Dla katolików łacińskich i wielu innych chrześcijan zachodnich jest to dzień modlitw za wszystkich wiernych zmarłych. Ludzie odwiedzają cmentarze, aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszystkich_%C5%9Awi%C4%99tych Všech svatých je křesťanský svátek, který připomíná všechny svaté, a to nejen ty, kteří jsou oficiálně kanonizováni, ale také ty, o „jejichž svatosti neví kromě Boha nikdo“.

Svátek je slaven napříč křesťanstvím, přičemž církve vzešlé ze západního křesťanství jej slaví 1. listopadu, zatímco východní křesťané první neděli po letnicích. Římskokatolická církev a některé další západní církve navazují 2. listopadu na tento svátek Vzpomínkou na všechny věrné zemřelé, lidově tzv. Dušičkami. V tyto dva dny je zvykem navštívit hřbitov a rodinný hrob a zapálit na něm svíčku.

http://cs.wikipedia.org/wiki/Slavnost_V%C5%A1ech_svat%C3%BDch